Tag: Tura Gerards

Gesprekstactiek: “Ga altijd mee met de weerstand van de ander”

, , , , , , , , , 0

In 2009 overleed in het Spaarne ziekenhuis een patiënt van uroloog Arjen Noordzij na een kijkoperatie. De zus van de overledene meende dat er medische missers waren begaan. Diverse besprekingen konden de vrouw niet overtuigen dat er hooguit sprake was van ‘normale medische risico’s’. Haar klachten, over de zorg en daarna over het overleg, leidden uiteindelijk tot een tuchtrechtszaak. Pijnlijk voor iedere betrokkene.

Noordzij won de rechtszaak op medisch-juridische gronden en zag in welke fout hij had gemaakt: in de nabesprekingen had hij zich voornamelijk beziggehouden met het medisch weerleggen van alle punten van de zus van de overledene. Hij had haar emoties niet werkelijk – in elk geval niet voldoende – gehoord.

Je leest hier een blog van taalkrachttraining.nl .
Welke ‘fouten’ maakte Noordzij tijdens de nabespreking?
Ik was er natuurlijk niet bij, maar uit het onderstaande filmpje worden twee dingen duidelijk:

  1. ER WAS GEEN RAPPORT
    Er wordt al inhoudelijk aan de kwestie gewerkt terwijl er geen rapport is: geen wederzijds begrip, geen wederzijds vertrouwen.
    Het verdriet, de woede en de onmacht van de vrouw is niet voldoende gehoord en erkend. Er was niet voldoende empathie van de kant van Noordzij.
    =
  2. DE WEERSTAND WORDT NIET ONTLADEN EN DAARNA ZELFS VERGROOT
    Het centrale standpunt van psychiater Milton H. Erickson (1901-1980) over de omgang met patiënten en hun kwalen was: ga altijd mee met de weerstand van de ander. Zelfs als jij als arts weet dat de ander het fout heeft, dan nog ga je eerst in diens visie mee. * In zijn eigen woorden:
    ‘Vecht nooit met welk gedrag ook waarmee de patiënt je kantoor binnenkomt. Wijs nooit gedrag af en spreek het nooit tegen. In plaats daarvan: kijk ernaar, onderzoek het, vraag je af hoe je het zou kunnen gebruiken en bedenk dan een specifieke wijze van aanpak.’
    =
    En geldt Ericksons visie niet voor de omgang met eenieder die een probleem ervaart?
    Is strijden met mensen die in een emotionele staat verkeren niet de beste manier om hun emoties te vergroten?
    De veronderstelling dat je een geëmotioneerd persoon met reële en waarheidsgetrouwe argumenten kunt overtuigen van de waarheid van jouw standpunt, is een illusie.

 

‘Ik schoot te veel in de verdediging’

 

Met taalkrachttraining word je je bewust van het nut van gesprekstactieken. En je leert bijzondere suggestieve taaltechnieken waardoor je in zulke vervelende situaties veel aangename mogelijkheden kunt ontdekken en gebruiken.

Abonneer je op mijn nieuwsbrief en ontvang gratis  een downloadbare pdf van de eerste twee hoofdstukken van “Een mens beter laten worden dankzij suggestieve taal – Boek 1: Basisprincipes van respectvolle gesprekstactieken en taaltechnieken”.
=
=

* Uit: “EEN MENS BETER LATEN WORDEN DANKZIJ SUGGESTIEVE TAAL – Boek 1 – Basisprincipes van respectvolle gesprekstactieken en taaltechnieken) van Tura Gerards
=
=

Zeg als arts nooit: “Het zit tussen de oren”

, , , 2

Een patiënt heeft al lange tijd last en pijn. En jij hebt als arts die patiënt onderzocht en met jou diverse specialisten. Van top tot teen. Met de allernieuwste apparatuur. Er is medisch niets te vinden wat de last en de pijn bij de patiënt veroorzaakt. Lees nu waarom je nooit tegen een patiënt mag zeggen “dat het tussen de oren zit”.

 

‘Het zit tussen de oren’: dat is voor de meeste mensen een grove belediging.
En dat is logisch want zij lijden onder hun last en pijn.
Ze beleven dat… ook al is alles op fysiologisch en neurologisch gebied in orde.

Kan dat?
Ja, dat kan.

 

Hoe kan iemand pijn voelen ’terwijl die er niet kan zijn’?
Daar zijn minimaal twee antwoorden op:

1 – Conditionering
Iemand kan pijn voelen ten gevolge van conditionering. Herinner je de hond van Pavlov met zijn hapjes en het klinkende belletje. Dat belletje is een onbeduidende extra prikkel die niets met eten te maken heeft maar dat wel kan worden. Zelfs bij een hond zit het tussen de oren (breinwerking) en het arme dier kan er niets aan doen. En zeg nou zelf: wie herkent een belletje als een prikkel die speeksel en maagsap kan produceren?

Voorbeeld bij de mens
Conditionering kan ten grondslag liggen aan het verschijnsel dat sommige mensen veel en vaak ziek zijn. Wanneer bijvoorbeeld iemand als kind pas bij ziekte echt aandacht van vader of moeder kreeg, dan wordt dat onopvallend in het brein geprogrammeerd. Dan kan het zomaar gebeuren dat die kinderen als volwassenen niet snappen waarom ze zo vaak ziek zijn wanneer het “binnen de sociale context” niet zo lekker loopt. En artsen ontdekken dat ook niet altijd.
=

2 – Suggestie
Wanneer iemand tegen zichzelf zegt “ik heb daar pijn”, dan wordt dat betreffende gebied op een of andere manier via aandacht fysiologisch geprikkeld. Dat kan allerlei vormen aannemen. Het kan zelfs leiden tot pijnbelevingen die louter en alleen gebaseerd zijn op door de patiënt gehanteerde gedachten en bijkomende associaties en gevoelens. Een ingebeelde pijn kan werkelijk pijn doen, net zoals je het heel even koud kunt krijgen als je je voorstelt dat jij naakt in een groot bad met ijswater stapt.

Volgens psychiater Milton Erickson (1901-1980) kan een specifieke pijn al verdwenen en opgelost zijn en de patiënt toch in dat gebied pijn blijven ervaren. Dat kan:
– omdat de voortdurende aandacht (herhaling!) die de patiënt aan dat pijnlijke gebied schenkt pijnprikkelend is geworden
– of omdat de patiënt voor het ontlasten van de oorspronkelijke pijn (die nu weg is) het lichaam op een of andere manier anders is gaan gebruiken waardoor een andere pijn is toegevoegd die niet onderscheiden wordt van de oorspronkelijke pijn.

 

Woorden en gedachten
In mijn praktijk verminder ik bij mensen pijn waarvoor de doktoren geen oorzaken kunnen vinden. Wanneer potentiële klanten horen dat ik dat met behulp van woorden en taal doe, dan kijken ze me aan alsof ik gek ben. Dan is mijn standaard antwoord: “Ik kan door middel van woorden jouw pijn niet alleen verminderen, ik kan met woorden jouw pijn ook veel en veel erger maken!” Gek genoeg geloven mensen dat laatste meteen. Dat weten ze, bewust of onbewust.

 

Ontdek de helende kracht van taal en van je houding
Zeg dus nooit uit jezelf tegen een patiënt: “Het zit tussen de oren”. Ook al heb je gelijk. Je vergroot de weerstand in je patiënt en dat is vrijwel altijd de verkeerde richting. En bedenk: het placebo-effect zit ook tussen de oren. En iedere wetenschapper weet hoe sterk het placebo-effect meewerkt in het positieve resultaat.

Als jij als arts een betere aanpak wenst voor ‘kwesties die tussen de oren zitten’, dan is het volgen van mijn taalkrachttraining absoluut een aanrader. Je breidt je vakkennis uit met suggestieve taaltechnieken en gesprekstactieken die je patiënt op het spoor brengen van heling, genezing en het behouden van de eigen gezondheid.

Wil je meer weten, voor jezelf of je bedrijf, of een kennismakingsgesprek, neem dan contact met me op via email.