Hoe kun je als psychiater de patiënt begeleiden bij het afbouwen van medicatie?
Peter Groot publiceerde op 28 augustus 2015 op de site psychosenet.nl het artikel “Minder antipsychotica gebruiken, is dat verstandig?” *
Hij reageerde daarmee op een gebeurtenis die besproken werd tijdens een bijeenkomst van de VMDB (Vereniging voor Manisch Depressieven en Betrokkenen). Een vrouw had haar psychiater al een paar keer gevraagd om een lagere dosering van haar antipsychotica vanwege de bijwerkingen. De psychiater raadde dat af vanwege het risico van nieuwe psychoses.
=
Zowel de patiënt als de psychiater heeft een punt.
Peter Groot kwam in zijn artikel met een aantal mooie suggesties voor de taal die de psychiater goed zou kunnen gebruiken:
“Je wilt de dosis verlagen? Dat kan, maar weet wat de risico’s zijn. Doe het heel geleidelijk, dan kijken we samen hoe dat uitpakt. Wees voorbereid op wat er allemaal kan gebeuren. Dat kunnen mooie dingen zijn (minder bijwerkingen) maar ook minder mooie dingen (je kunt weer psychotisch worden).”
=
Als taalkrachtspecialist wil ik daar graag twee opmerkingen bij plaatsen.
=
1 – Rapport
Een verzoek van een patiënt om een lagere dosering van medicijnen is altijd een verzoek waarvoor hij of zij een goede reden heeft. En het maakt niets eens uit of het een ‘geldige’ reden is of niet… het is een uitingsvorm van weerstand die door elke hulpverlener gerespecteerd dient te worden voor een goed resultaat van de begeleiding. Is dat niet het allereerste wat een psychiater dient te aanvaarden en dient te weten? Nu ontbreekt er rapport en zo creëert de psychiater hier extra weerstand in plaats van weerstand te verminderen. Hoe kan de patiënt zich nog serieus genomen voelen? En zal deze patiënt die nieuwe weerstand tonen of verborgen houden?
Gevaarlijke resultaten van een gesprek zonder rapport, lijkt mij.
=
2 – Wat de psychiater nog meer zou kunnen zeggen
In mijn taalkrachttraining “Een mens beter laten worden dankzij suggestieve taal” bewijs ik dat elk woord van een psychiater telt. En laat ik zien hoe je als hulpverlener je taal zodanig kunt toepassen dat je tegelijkertijd twee doelen bereikt:
a – je zegt alles wat gezegd moet worden vanuit medisch standpunt
b – je zegt het op zo’n manier dat je tegelijkertijd de aandacht van de ander richt op de kracht van diens eigen kwaliteiten. Die kwaliteiten kunnen vervolgens een rol gaan spelen in het verkrijgen van een optimaal resultaat.
=
Laten we eens kijken welke de voornaamste woorden zijn in het mooie voorstel van Peter Groot:
dosis – verlagen – risico’s – heel – geleidelijk – samen – kijken – uitpakt – voorbereid – wat er allemaal kan gebeuren – mooie – dingen – bijwerkingen – psychotisch.
=
Daar borduur ik graag op voort.
Ik stel de volgende kernwoorden voor:
dosis – verlagen – eens – veiligst – heel – geleidelijk – langzaam – respect – lichaam – prettig – fijne – voordelen – verwacht – krijgen – regelmatig – contact – samen – kijken – goed – proces – ontwikkelen.
De psychiater zou namelijk ook kunnen zeggen:
“Je wilt de dosis verlagen? (‘Ja’) En ben je het met eens dat het het veiligst is om de dosis dan heel geleidelijk te verlagen…. heel langzaam en met respect voor je lichaam? (‘Ja’) Jij hoopt dat zo’n verlaging heel prettig zal zijn… (‘Ja’) en ik hoop dat ook. Welke fijne voordelen verwacht jij te krijgen doordat we die dosis heel geleidelijk verlagen? (open vraag + ruimte voor antwoord van patiënt)… En laten we regelmatig contact houden om samen te kijken hoe goed dit proces zich zal ontwikkelen. (‘Ja’)“
Via deze manier van spreken bouw je sowieso aan een prachtige yes-set ** ten bate van de patiënt: een groeiend gevoel van eigenwaarde en een optimale aanloop tot het stapje voor stapje verlagen van de medicinale dosering. De psychiater heeft nu alle medische risico’s genoemd zonder vermelding van de beladen woorden ‘risico’s’, ‘bijwerkingen’ en ‘psychotisch’.
Ontvang gratis hoofdstuk 1 van mijn taalkrachttraining
Wil je meer weten over mijn taalkrachttraining voor artsen, psychiaters en andere hulpverleners – voor jezelf of je bedrijf? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief en ontvang gratis hoofdstuk 1 van het digitale boek “Een mens beter laten worden dankzij suggestieve taal” (downloadbare pdf). Dan maak je kennis met een aantal van de 85 oefeningen en 540 voorbeelden uit deze training.
=
=
=
*: Peter Groot in “Minder antipsychotica gebruiken, is dat verstandig?”. Peter Groot is als ervaringsdeskundige en onderzoeker verbonden aan het User Research Centre van de vakgroep Psychiatrie en Psychologie in Maastricht.
** Een yes-set is een manier om iemand met ‘ja’ te laten reageren. Als een mens twee keer hardop ’ja’ zegt… of stilletjes denkt… dan heeft het brein van die persoon een natuurlijke neiging om een derde keer ‘ja’ te gaan zeggen of denken. En na drie keer ‘ja’ wordt die tendens nog sterker. Dat is aantoonbaar. Die groeiende neiging om ‘ja’ te zeggen kan een gevoel van ‘nee willen zeggen’ overstemmen en de persoon in kwestie is zich daar niet van bewust.
De yes-set-techniek wordt veel toegepast in reclame en wervende teksten. Het is een legale manier om ook jouw brein te beïnvloeden en te besturen. En zoals gezegd, het is een proces uit het Onbewuste gebied van ons bestaan, een mechanisme dat ook jij bij een ander kunt aanzetten zonder dat hij of zij dat doorheeft. (uit: “Een mens beter laten worden dankzij suggestieve taal” van Tura Gerards)
