In mijn taalkrachttraining staat centraal: ELK WOORD TELT.
Regelmatig komt er iemand op me af die stellig beweert: “Woorden zijn helemaal niet zo belangrijk; je lichaamshouding en intonatie zijn veel belangrijker!”
In 2009 overleed in het Spaarne ziekenhuis een patiënt van uroloog Arjen Noordzij na een kijkoperatie. De zus van de overledene meende dat er medische missers waren begaan. Diverse besprekingen konden de vrouw niet overtuigen dat er hooguit sprake was van ‘normale medische risico’s’. Haar klachten, over de zorg en daarna over het overleg, leidden uiteindelijk tot een tuchtrechtszaak. Pijnlijk voor iedere betrokkene.
Een van de interessantste aspecten van taalkracht is de YES-SET. Verkopers en reclame-mensen weten dat alle decennia lang en ze maken er grif gebruik van. Het gevaar daarin is: de consument heeft dat niet door. Een yes-set is het gevolg van een mechanisme in ons brein waarvan we ons niet bewust zijn.
Max Verstappen en Tom Dumoulin. Twee mooie topsporters. Twee vriendelijke jongens zonder capsones. Beiden onder grote druk van de verwachtingen van de buitenwereld. Grootse talenten in hun vak. Met een klein verschil. Maar wel een verschil dat enorm verschil maakt op het eind. Een verschil dat spieren en uithoudingsvermogen stuurt. Je kunt het horen in de taal die ze spreken.
Peter Groot publiceerde op 28 augustus 2015 op de site psychosenet.nl het artikel “Minder antipsychotica gebruiken, is dat verstandig?” *
Hij reageerde daarmee op een gebeurtenis die besproken werd tijdens een bijeenkomst van de VMDB (Vereniging voor Manisch Depressieven en Betrokkenen). Een vrouw had haar psychiater al een paar keer gevraagd om een lagere dosering van haar antipsychotica vanwege de bijwerkingen. De psychiater raadde dat af vanwege het risico van nieuwe psychoses.
=
Wat moet je als arts met suggestieve taal?
Je moet toch je patiënten duidelijkheid geven?
Een patiënt heeft al lange tijd last en pijn. En jij hebt als arts die patiënt onderzocht en met jou diverse specialisten. Van top tot teen. Met de allernieuwste apparatuur. Er is medisch niets te vinden wat de last en de pijn bij de patiënt veroorzaakt. Lees nu waarom je nooit tegen een patiënt mag zeggen “dat het tussen de oren zit”.
In elke ontmoeting met elk mens speelt ‘rapport’ een hoofdrol. Zonder rapport kun je als arts de overtuigingen en het gedrag van een patiënt niet in een goede, gezonde richting sturen. En zonder rapport is de kans groot dat weerstand in die ander de zaak zal verstoren.
=
Niet iedere patiënt is zo mak en volgzaam als een lammetje. Soms krijg je als arts te maken met mensen die zich ongemakkelijk voelen, die bang zijn, dichtklappen of een andere vorm van weerstand vertonen. Wat kun je dan doen? En wat zeg je dan?
=
Geachte arts, uw vakkundigheid, daadkracht en discipline staan hier buiten kijf. U verstaat uw professie en weet meer over ziektes en medicijnen dan ik ooit zal weten. En ik wil u iets vragen: hoe veroorzaakt u iatrogene gezondheid? En denkt u dat taalvaardigheid daaraan kan bijdragen?
=
