Herken jij de suggestieve taal in het intro van deze video?
Hallo!
In de bovenstaande video richt ik me op jongeren van 12 tot 18 jaar die depressief zijn.
Omdat depressieve mensen snel afweren en de ingangen tot geraakt worden afsluiten, val ik in deze video meteen met de deur in huis met een aantal suggestieve-taal-constructies.
Welke vormen van suggestieve taal herken je in de eerste 57 seconden van deze video?
Scroll naar beneden voor de antwoorden!
CONSTRUCTIE 1: EEN YES-SET
De video begint met het bouwen van een yes-set . Een yes-set is de naam van een bijzonder automatisme in ons brein: als je iemand twee keer achter elkaar JA laat zeggen of JA laat denken, dan heeft diens brein uit zichzelf, los van diens bewuste denken, de neiging om nog meer JA te denken of JA te zeggen.
“Jij kijkt naar deze video” brengt indeze video de eerste JA.
“Jij kijkt naar deze video” is een feit dat niet ontkend kan worden. Degene die de woorden hoort, kijkt waarschijnlijk tegelijkertijd naar de video. En zelfs als het niet zo is, levert deze uitspraak geen weerstand op.
“…en ik neem aan dat je tussen de 12 en 18 jaar oud bent” brengt de tweede JA.
Mijn aanname kan niet ontkend worden: ik neem het aan! (En wat jij doet mag je zelf weten.) En dan: zelfs al ben je 33 of 47 jaar, op grond van de titel van deze video (“Ben je 12-18 jaar en depressief?”), mag ik gerust aannemen dat inderdaad tussen de 12 en 18 jaar oud bent.
“… (Ik neem aan) dat je op school zit” zal meestal ook met JA beantwoord worden. Ik neem ook dat aan.
“In ieder geval weet ik niet wie jij bent” brengt ook een JA, want ook dat kan niet ontkend worden. Ik weet dat inderdaad niet. Ook hier wordt elke weerstand bij de kijker vakkundig voorkomen. En de kijker wordt wel tussen neus en lippen door uitgedacht om die uiterst belangrijke levensvraag in te nemen: “Wie ben ik?”
“… en (weet ik niet ) wat er met jou gebeurd is” kan om dezelfde reden niet ontkend worden. Zonder weerstand op te wekken laat ik de kijker denken aan wat er gebeurd is. Zelfs als de kijker zich het niet bewust herinnert, kan er iets in diens Onbewuste iets geraakt worden. En de kans, dat het geraakte te maken zal hebben met depressie, is groot.
CONSTRUCTIE 2: EEN MISSCHIEN-REEKS
De video wordt na de opbouw van de yes-set vervolgd met een misschien-reeks.
Vier keer valt het woord ‘misschien’.
Met het woord ‘misschien’ geef je de ander ideeën, en tegelijkertijd geef je de ander de vrijheid om alles af te wijzen. Dus ook in deze suggestieve-taal-constructie geen weerstand veroorzakende uitspraken. Bovendien prikkelt de misschien-reeks de kijker om zelf in te vullen wat werkelijk aandacht verdient.
In deze video vergat ik te zeggen: “Maar misschien heb je niets meegemaakt dat voor jou verklaart waarom je depressief bent.” Dat had de vrijheidsruimte optimaal gemaakt.
CONSTRUCTIE 3: CLIFFHANGER
Op ± 52 seconden daag ik de kijker uit om te blijven kijken en luisteren met “Ik ga straks verder op wat je kunt doen om eruit (uit depressie) te komen…”
Nota bene: “Ik ga straks verder op… ” is een foutieve grammaticale constructie. Ik had moeten zeggen “Ik ga straks verder met…”. Deze fout kan het Bewuste van de kijker even verwarren en geeft daardoor diens Onbewuste extra kansen om te reageren op het gehoorde: “wat je kunt doen om eruit (uit depressie)” te komen…”
Vond je dit voorbeeld van suggestieve-taal-gebruik leuk, dan lees ik dat graag.
Heb je een vraag of een opmerking, ook dat is fijn!
Plaats het hieronder!
Met vriendelijke groet,
Tura Gerards
auteur van “Een mens beter laten worden dankzij suggestieve taal”